cover
On a bright afternoon Cuban beach, Diaz sprints along the white sand near turquoise waves, tongue lolling and eyes gleaming. Sunlight sparkles on water droplets spraying from his pounding paws.
Diaz, een stoere rottweiler, bereikt Cuba. Het strand is wit en glinsterend. “Woef, wat ruikt de zee heerlijk!” Hij rent, pootjes spatten turquoise druppels. De zon knipoogt; het avontuur begint.
Among scattered shells on the midday beach, Diaz sniffs a small glass bottle, nose pressed to the popped-open top. A rolled map with a bold arrow peeks out as sunlight glints off wet sand.
Tussen schelpen vindt Diaz een flesje. “Wat is dit geheim?” blaft hij. Hij graaft een tunnel richting water. Het rolt mee; plop, dopje los. Binnenin ligt een kaart met pijl.
Under swaying palm trees in late-afternoon light, Diaz stands with one paw tangled in a red kite line. He bites the knot, ears perked, while the colorful kite flutters above against a blue sky.
Diaz volgt de pijl langs palmen. Wind trekt aan een losse vliegerlijn. De lijn kringelt om zijn poot. “Rustig blijven, Diaz,” bemoedigt hij zichzelf. Hij kauwt de knoop los, verder.
At sunset on the quiet beach, Diaz pats sand around a freshly built castle crowned by a shiny shell X. Orange light bathes his relaxed face as gentle waves reflect in the moat.
Op het strand ligt een X. Diaz graaft en vindt een schelp. “Mijn strandtrofee!” blaft hij nu trots. Hij bouwt een kasteel en versiert. Zon zakt; Diaz dut tevreden weg.